کد مطلب:36104 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
«پس ما از برای دیگران دوست بدار آنچه را كه برای خودت دوست میداری و خوش ندار برای دیگران آنچه را برای خودت خوش نداری» [صفحه 134] الحق كه چه میزان دقیق و چه حساب مضبوط و قابل فهمی است. آیا نمی دانیم كه چه چیزهائی را برای خود دوست داشته و می خواهیم ؟ آیا نمی دانیم كه چه چیزهائی را برای خود نمی پسندیم و از آن بیزاریم و تنفر داریم؟ اكنون هر چه را كه نسبت به خودمان می پسندیم و دوست داریم و برای جلب آن كوشش می كنیم (مانند پیدا كردن یك زندگی مرفه و آبرومندانه و بر خوردار شدن از احترام عمومی و داشتن موقعیت محترمانه ای در میان مردم). همین مطالب را از برای دیگران نیز بخواهیم و نه تنها از اینكه دیگران به چنین نعمتهائی می رسند نگراتن نباشیم بلكه برای دست یابی آنان به این نعمتها تلاش كنیم. و از طرفی اموری در زندگی پیش می آید كه بلا شك طبع انسانی از آنها متنفر و بیراز است و همواره از آن گونه جریانات فرار كرده و از خود دفع می نماید. اكنون همان امور و جریانات ناراحت كننده را از برای دیگران نیز نخواهد بلكه بخواهد كه آن مطالب و سختیها و نگرانیها از بردران و خواهران دینیش بر طرف گردد. از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده كه «لا یكمل ایمان عبد حتی یحب لاخیه ما یحب لنفسه و یكره لاخیه ما یكره لنفسه»[1] «ایمان آدمی به كمال نمی رسد مگر هنگامی كه برای برادر دینی خود نخواهد آنچه را كه برای خود نمی خواهد. یكی از اسیران به پادشاهی گفت با من آن كن كه دوست می داری خدا با تو كند. پادشاه او را رها كرد.[2] عرب بیابان نشینی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و ركاب شتر آنحضرت را گرفت در حالی كه آنحضرت اراده داشت كه به جنگی از جنگها برود عرض كرد: یا رسول الله؟ علمی را بهمن بیاموز كه بواسطه ی آن داخل بهشتشوم رسول خدا فرمود: «اما ما احببت [صفحه 135] ان یاتیه الناس الیك فاته الیهم و ما كرهت ان یاتیه الناس الیك فلا تاته الیهم خل سبیل الراحله» زطرائف المحكم ج 1 ص 284 ح 536 منقول از 17 بحار الانوار باب جوامع حكم امیرالمومنین علیه السلام.) «آنطور كه دوست داری مردم با تو رفتار نمایند تو نیز با آنان همانگونه رفتار كن و آنطور كه خوش نداری با تو رفتار نمایند تو هم با آنان بدان گونه رفتار منما. جلو راهشتر را باز كن- یعنی همین پند و اندرز تو را بس است اگر بآن عمل كنی و اكنون سوار شو وبرو»
(فاحب لغیرك ما تحب لنفسك و اكره له ما تكره لها)
صفحه 134، 135.